Bilim insanları kanserin 10 temel özelliğini keşfetti.
- Kendi büyüme faktörlerinin mevcudiyeti.
Normal hücrelerin çoğalması için dış büyüme faktörlerine ihtiyaç vardır. Kanser hücreleri mutasyonlar nedeniyle kendi büyüme faktörlerini üretirler.
- Büyümeyi engelleyen faktörlerden kurtulmak.
Normal hücreler, homeostaz adı verilen harici bir sinyalin yardımıyla büyümeyi durdurur. Kanser hücreleri büyümeyi engelleyici sinyaller aldıkları reseptörleri yok ederek bu sistemi bozarlar.
- Bağışıklık sisteminden kaçınma.
Bağışıklık sistemimiz vücudumuza giren yabancı maddeleri tanır ve yok eder. Normal hücrelerimiz, yüzeylerinde onları bağışıklık sistemi hücrelerine “dost” kılan proteinler taşır. Aynı zamanda kanser hücreleri bu proteinleri yüzeylerinde taşıyarak bağışıklık sistemine görünmez olmayı öğrenirler.
- Sürekli paylaşma yeteneği.
Vücudumuzdaki hücrelerin (kök hücreler hariç) bölünme yetenekleri sınırlıdır. Belli bir süre bölündükten sonra yaşlanmaya girerler. Kanser hücreleri, telomer kısalmasını önleyen telomeraz enziminin aktivitesini artırır. Bu nedenle sınırsız üreme kapasitesine sahiptirler.
- Maligniteyi destekleyen inflamasyon.
Bir tümör sadece kanser hücrelerini değil aynı zamanda iltihapla ilişkili bağışıklık sistemi hücrelerini de içerir. Bu ortama tümör mikro ortamı denir. Bu hücreler büyüme faktörleri ve enzimlerin miktarını artırarak kanserin oluşumuna ve yayılmasına elverişli bir ortam yaratır.
- Diğer doku ve organlara yayılma (İstila veya Metastaz):
Normal hücreler genellikle yerinde kalır. Kanser hücreleri belli bir büyüklüğe ulaştığında diğer doku ve organlara yayılır, metastaz yapar.
- Anjiyogenez (yeni kan damarlarının oluşumu).
Normal hücreler besin ve oksijen ihtiyaçlarını karşılamak için kan damarlarına ihtiyaç duyar. Kanser hücreleri çok hızlı bölündüğü için büyük miktarda besin ve oksijene ihtiyaç duyarlar. Bu nedenle kan damarı oluşturma yeteneğine sahiptirler.
- Gen yapısındaki mutasyonlar.
DNA hasarı kanserin en önemli nedenidir. Aynı zamanda DNA onarımında görev alan enzimlerin fonksiyon bozuklukları da gen yapısındaki mutasyonları artırmaktadır.
- Hücre ölüm mekanizmasından kaçış.
Normal hücrelerdeki DNA hasar gördüğünde, büyümeyi engelleyici genler hücrelerin çoğalmasını durdurur ve DNA onarım mekanizmalarını etkinleştirir. Ancak DNA hasarı onarılmazsa, programlanmış hücre ölümü yani apoptoz yoluyla hücre yok edilir. Kanser hücreleri bu programlanmış hücre ölümüne direnecek mekanizmalara sahiptir.
- Enerji metabolizmasındaki değişiklikler.
Kanser hücreleri hızlı bölünebildikleri için çok fazla enerjiye ihtiyaç duyarlar. Bu nedenle oksijenin varlığına bakılmaksızın sürekli olarak glikoz kullanarak enerji üretirler. Bu duruma “Warburg etkisi” adı verilmektedir.
